อันฟง รักสุดแผ่นดินแผ่นฟ้าทะเล (ดวงใจนี้...ใครครอง)

เนื่องจากผู้เขียนไม่ชินกับสภาพอากาศร้อนขณะทำงาน จึงขออัพเดทนิยายทุกเรื่องในช่วงวันที่ฝนตก และช่วงฤดูหนาวกับฤดูฝนเท่านั้น...



นิยายรัก-โรแมนติค สะท้อนปัญหาสังคม

   นิยาย อันฟง รักสุดแผ่นดินแผ่นฟ้า fan fiction Liu Yi Fei   

https://www.facebook.com/thainovel001



ฤทธิ์รักแรงเสน่หา หรือ จะรุนแรงเท่าฤทธิ์ร้าย แห่ง ยาเสพย์ติด !!



ร่วมสนุก มีส่วนร่วมกับนิยาย กำหนดทิศทางเนื้อเรื่อง
 

  這本小說是由愛和愛的仙女的劉亦菲從中國寫的,作者是劉的粉絲。

Novels written and broadcast from the real life of her Chinese name that everyone loves,
by the author is a fan of Liu Yifei, and was the beloved Crystal. Because of his admiration for her talent.

นิยายที่เขียนและถ่ายทอดมาจากชีวิตจริงของนางเอกหนังจีนชื่อดังที่ทุกคนรัก "หลิวอี้เฟย" นางเอกซุปเปอร์สตาร์แห่งเอเชีย โดย ผู้เขียนเป็นแฟนคลับของหลิวอี้เฟย เป็นคนที่รักหลิวอี้เฟยมากจริงๆ เพราะเขาชื่นชมในความสามารถเธอ 

-ผลงานสร้างชื่อให้หลิวอี้เฟย เช่น มังกรหยก โจโฉ เซียนกระบี่พิชิตมาร แปดเทพอสูรมังกรฟ้า โปเยโปโลเย ศึกแผ่นดินไม่สิ้นแค้น รวมทั้ง The Four สี่มหากาฬพญายม ฯลฯ สำหรับใครที่รักหลิวอี้เฟย ก็สนับสนุนและติดตามผลงานต่างๆ ของเธอได้นะครับ-

-----------------------------------------------------------------
 

เทพนิยายแห่งทะเลใต้ สงขลา (เรื่องนี้เป็นแนวเทพนิยาย โรแมนติค ดราม่า ผสมแฟนตาซี)


อันฟง รักสุดแผ่นดินแผ่นฟ้าทะเล 
A moment of romance that occur in the sea of Thailand.

ขอเชิญสัมผัสนิยายรัก...โรแมนติคเคล้าแสงจันทร์ที่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของทะเล ณ ทะเลสาปสงขลาแห่งนี้....เรื่องราวความรักสุดประทับใจได้เกิดขึ้นที่นี่ เพราะทะเลยังแปรปรวนได้...หัวใจคนเราจึงรวนเรได้เช่นกัน

เรื่องราวของ "กัส ทศกร พันนารายณ์" จิตรกรหนุ่มหล่อจิตใจดี ที่มีชีวิตอิสระดั่งนกน้อยเติบโตท่ามกลางท้องทะเล สายลม เกลียวคลื่น และมีชีวิตรักที่ราบเรียบกับผู้หญิงที่เขารักมาตลอดทั้งชีวิต อยู่มาวันหนึ่ง ทุกสิ่งทุกอย่างกำลังแปรเปลี่ยนไปแล้ว เพราะหัวใจอีกดวง เริ่มคืบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ โดยที่เขาเองก็ไม่ทันตั้งตัว !!



ตัวละคร (นักแสดง) บุคลิก คาแรกเตอร์

กัส ทัศกร หรือ กุ้ยเซิน (จิตรกร) - เขาเติบโตจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า แต่ไม่ยอมแพ้โชคชะตาชีวิต ดิ้นรนไต่เต้าหางานทำจนกระทั่งได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัย จนได้พบกับผู้กองกษิณา มณีจรัส เพื่อนรักร่วมชั้นเรียน ลูกสาวคนเดียวของท่านนายพลและคุณหญิงผู้มั่งคั่ง ซึ่งเป็นรักครั้งแรกของเขา กัสหารายได้ด้วยการขายภาพให้กับนักท่องเที่ยวที่มาพักที่เกาะสงขลา มีพรสวรรค์จนเป็นที่เลื่องลือ แต่กระนั้นเขาก็ยังมีคู่แข่งและศัตรูที่คอยขัดขวางความก้าวหน้าอยู่เสมอ เขาใช้ชีวิตอิสระแบบศิลปินอาร์ทติสทั่วไป ชอบเสพและดื่มทำตามใจตัวเอง แต่เป็นคนซื่อและมีจิตใจอ่อนโยน ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่เขาก็ยังอ่อนไหวในเรื่องความรัก จนทำให้เกิดปัญหาในชีวิตคู่กับผู้กองมายด์อยู่บ่อยครั้ง กัสติดสารเคมีที่เป็นทินเนอร์ประเภทTEMPERA ซึ่งเป็นสารปรอทขั้นรุนแรงต่อระบบหายใจ เพราะเขาต้องใช้ชีวิตอยู่กับสีน้ำมาตลอดทั้งยามหลับและยามตื่น และเขาพยายามที่จะหาทางเลิกมันให้ได้ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป โดยมีเพื่อนๆ และคนรักคอยให้กำลังใจ  อ่านต่อได้ในตอนย่อย




ฉากดราม่า-โรแมนติด / กัส (กุ้ยเซิน) และ อันฟง (อาเฟย)

 

ทันทีที่เด็กสาวจะได้เอื้อยเอ่ยอะไรต่อ เจ้าหนุ่มรูปงาม ก็ตวัดร่างบางขาวผ่องท่ามกลางแสงจันทร์นั้นเข้ามาแนบไว้กับอก ผิวเนื้อเธอช่างน่าสัมผัส ทั้งหอมหวลและนุ่มนวลจนเขาไม่อยากปล่อยเลย ร่างต่อร่างแนบชิด กัสยิ่งรู้สึกวาบหวามใจ จนเกินจะทัดทานความต้องการภายใน

"พี่กุ้ย! พี่มีแฟนแล้วนะ ดึงสติตัวเองกลับมาบ้าง อย่าให้ความหลงครอบงำ จนทำเรื่องผิดๆ"

เด็กสาวขืนตัว ผลักอกเขาออกห่างจากตัว แต่สู้แรงไม่ไหว จึงได้แต่ดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดนั้นเหมือนแมวน้อยซนๆ ที่พยายามกระโดดหนีออกจากอ้อมกอดของเจ้าของ แต่ทำไม่ได้

“พี่ไม่ได้หลง แต่พี่รักน้องเฟยจริงๆ นะ มองแววตาของพี่สิ พี่โกหกเป็นเสียที่ไหน รักที่ไม่มีวันทรยศ รักที่ซื่อสัตย์ตราบจนชีวาดับ รักแท้ที่พี่ได้มอบให้อาเฟยเพียงคนเดียวนะจ๊ะ เธอคงไม่เข้าใจว่าพี่รอเธอมานานแค่ไหน กว่าที่เราจะได้มาเจอกันที่เมืองไทย เพราะวาสนา พรหมลิขิต พระพรหมท่านจึงเปิดทางให้เราสองคนได้มาพบกันที่นี่ เธอจะใจร้ายทิ้งโอกาสนี้ไปเชียวหรือ  รักแท้มันไม่ได้เกิดขึ้นได้ง่ายๆนะ ในช่วงชีวิตของคนสองคน”

“พี่มันน่ารังเกียจตรงไหน เธอถึงเอาแต่คอยหลบหน้าพี่ หรือว่าไอ้ฝรั่งคนนั้นมันเคยได้จูบเธอแล้วใช่ไหม เธอถึงติดอกติดใจมันนัก ดีล่ะ! พี่จะทำให้เธอรู้ว่า...พี่ก็มีดีไม่แพ้มันเหมือนกัน” พอขาดคำ เจ้ากัสก็หักห้ามความพลุ่งพล่านในใจไม่ได้อีก บวกกับบรรยากาศรอบข้างที่ดูหนาวเย็นเป็นใจ มันทำให้เขาอยากจะควานหาไออุ่นจากผิวเนื้อสาวอันหอมกรุ่นตรงหน้านั้น ในอ้อมกอดเขาเผลอจูบเธอลงไปด้วยฤทธิ์แรงปรารถนา จูบเสียเหมือนอย่างจะจงใจเคี่ยวเค้นให้เนื้อตัวอันฟงนั่นแหลกเหลวคาอก ทั้งแก้มคางคิ้วคอมิได้เว้น การดิ้นรนบ่ายเบี่ยงของเด็กสาวเหมือนระลอกคลื่นซัดทะเลคลั่งในอกเจ้ากัสให้ปั่นป่วนร้อนเร่ายิ่งขึ้น มันจูบซ้ำเติมอย่างไม่เบื่อราวกับคนขาดสติ ก็มิปาน

“พี่มันหุนหันพลันแล่น ไม่ทิ้งนิสัยเดิม ไอ้คนหยาบคาย เอาแต่ใจตัวเอง ชอบดูถูกผู้หญิง ไปให้พ้นเลยนะ ฉันเกลียดพี่ สักวันฉันจะออกเรือหนีพี่ไปทะเลจีนใต้ แล้วไม่กลับมาที่นี่อีกเลย” เด็กสาวโพล่งขึ้นมาอย่างเหลืออดด้วยความเจ็บใจ มองอีกฝ่ายด้วยแววตาขุ่นจัด ก่อนที่จะทิ้งฝ่ามือตัวเองลงที่หน้าเขาเต็มแรงหลายทีซ้ายขวาแบบไม่ยั้ง

“ตบเลยนะ ตบให้พอใจ ถ้าตบเสร็จแล้ว พี่จะขอทำโทษเธอด้วยวิธีของพี่บ้าง” เธอเงื้อมมือบางนั้นขึ้นเตรียม....แต่โดนรวบข้อมือเล็กๆ นั้นไว้ทันท่วงที ก่อนที่เจ้ากัสจะถือวิสาสะก้มลงจูบที่ซอกคอขาวผ่องอย่างรุนแรงอีกเป็นคำรบสอง จูบด้วยรสรักร้อนรุ่มที่สุมอยู่ในอกนานนับปีจนแทบจะปะทุออกมาราวภูเขาไฟใต้ทะเล แม้จะรู้สึกหวั่นไหวกับรสสัมผัสอันวาบหวามที่อีกฝ่ายหยิบยื่นให้ แต่แม่สาวน้อยก็ต้องพยายามหักใจตนเอง จะให้เราชอบเขาทำไม? ชอบได้อย่างไรกัน คนมีเจ้าของ ชอบไปก็รังแต่จะหาภัยใส่ตัวเปล่าๆ อันฟงคิดแบบนั้น

ส่วนเจ้าหนุ่มรูปหล่อก็ได้แต่ยืนนิ่ง เขารู้สึกแปลกใจนักที่เธอไม่ดิ้นรนขัดขืนอะไรอีก มีเพียงหยดน้ำตาใสๆ ที่ไหลรินลงอาบสองแก้มนั้น รู้สึกว่าตัวเองทำเกินไปก็คราวนี้  รีบคว้าร่างบางนั้นมากอดไว้กับอกอย่างปลอบประโลม

“อาเฟยจ๋า....ทำไมเธอไม่พูดจากับพี่สักคำ รักก็ไม่บอก ไม่รักก็ไม่เฉลย รู้ไหมพี่จะคลั่งใจตายอยู่แล้ว ยิ่งเห็นเธอเดินเคียงคู่ไปกับไอ้ฝรั่งที่มาจากพัทยานั่น พี่ทั้งหึงทั้งหวง กลัวเขาจะแย่งอาเฟยนางฟ้าของพี่ไป พี่รักเธอจนไม่มีใจให้ใครแล้ว อย่าหนีพี่ไปเลยนะ ถ้าเธอไป...พี่คงพลิกแผ่นฟ้าแผ่นน้ำตามหาเธอเป็นแน่” เจ้ากัสพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือลนลาน น้ำตาหยดลงบนไหล่ของเด็กสาว เหมือนจะขอความเห็นใจ

“ถึงพี่กุ้ยจะมีบุญคุณกับฉันก็จริง แต่...แต่ฉันก็มีวิธีทดแทนมันด้วยวิธีอื่น ที่ไม่ใช่ด้วยการเป็นเมียน้อยนี่คะ!” อาเฟยตัดบทขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง เขาอยากจะชิมริมฝีปากสีส้มแสนสวยที่ช่างเจรจานั้นเสียจริง ถ้าเธอจะอนุญาติ หากการจูบจะเป็นการส่งถ่ายไออุ่นความรักจากกายและใจของเขาไปสู่เธอ เขาก็ยินดีที่ผูกมัดเธอไว้ด้วยจูบนี้ชั่วชีวิต…

"โธ่! อาเฟย ทำไมถึงพูดแบบนั้นล่ะ ถ้าพี่ไม่เจอเขาก่อนได้เจอเธอ เราก็คงได้รักกัน แต่ตอนนั้นเธออยู่ไหนละ เราอยู่กันคนละซีกโลกมิใช่หรือ ไกลแสนไกล นานแสนนาน กว่าที่เราสองคนจะได้พบหน้ากันแบบนี้ แต่พอพี่เจอเธอ พี่ก็รู้ว่าเธอคือผู้หญิงที่พี่จะแต่งงานด้วยนะ ต่อให้พี่ต้องรอเธอไปอีกสิบปียี่สิบปี เพื่อที่เราจะได้มารักกัน พี่ก็คงทนรอไปแบบนั้น แต่นี่พี่ไม่รู้เลยว่ากามเทพจะเล่นตลกกับพี่แบบนี้ พี่ก็เลยต้องฝากใจรักไว้ให้เขาก่อน เพิ่งมาค้นพบใจตัวเองทีหลังว่าพี่รักเธอมากเหลือเกิน มากกว่าที่จะเสียเธอไป”

"พี่ต้องเลิกกับคนนั้นให้ได้เด็ดขาด แล้วก็ไม่หวนกลับมาเมืองไทยอีก เมื่อพี่ตกลงใจจะรักกับฉันแล้ว ฉันก็มีสิทธิในตัวพี่เช่นกัน ฉันจะเอาของที่ฉันรักไว้เก็บที่ไหนก็ได้ และมันก็ควรเป็นเมืองจีน เพื่อที่ฉันจะมั่นใจได้ว่าพี่ลืมเขาลงอย่างเด็ดขาด ฉันรู้หรอกว่าคนอย่างพี่ทำไม่ได้ พี่เป็นคนดีเกินไป พี่ไม่มีวันทิ้งเขาหรอก พี่ไม่กล้าทำเขาให้เจ็บ มันน่าแปลกนะ โลกนี้ช่างไม่ยุติธรรมกับผู้หญิงเราเลย ผู้ชายไทยสามารถมีภรรยาได้ทีละหลายๆ คน โดยที่ไม่สะทกสะท้านอะไรเลย"

"แล้วพี่จะให้ฉันเป็นเมียคนที่เท่าไหร่ของพี่ดีล่ะ สภาพฉันก็ไม่ต่างอะไรกับแมวขโมย ที่คอยกินของเหลือเดนจากคนอื่น ของเหลือที่เจ้าของเขาก็ไม่ได้ยินดีจะให้ คงน่าสมเพศตัวเองเกินทน พี่ไม่สงสารฉันบ้างหรือไง ถึงฉันจะเป็นผู้หญิงจีน แต่ฉันก็ไม่ยอมถูกกดขี่ข่มเหงจิตใจเหมือนสมัยโบราณหรอกนะ ฉันอยากจะมีสามีแค่คนเดียว แต่พี่ก็ต้องมีเมียแค่คนเดียวเหมือนกันพี่กุ้ย !!"

"พี่ขอมาหาผู้กองเขาบ้างตามประสาเพื่อนเก่า คนรักเก่าที่เคยรักกัน  รู้จักกัน มันก็เป็นสิ่งที่ควรทำมิใช่หรือ เพราะเราไม่ใช่ศัตรูกันนี่นา" เจ้ากัสหน้าเสีย เขารู้ดีถึงนิสัยที่พูดจริงทำจริงและการตัดสินใจที่เด็ดเดี่ยวของอันฟง ก็ยิ่งทำให้เขากริ่งเกรงในตัวเธอยิ่งขึ้น

"พี่กุ้ย ฉันไม่ใช่แม่พระ ไม่ใช่นางเอกในจอผู้แสนดี อย่างที่พี่เคยเห็น เคยเข้าใจ อารมณ์ฉันชั่ว ฉันรู้ตัว เพราะฉันไม่ใช่แม่ชี ที่ไม่รู้จักคำว่าหึง ถ้าสักวันฉันทนไม่ได้ ฉันอาจจะฆ่าทั้งพี่และเขาทิ้ง"

"อาเฟย รับรักพี่เหอะ พี่คงอยู่ไม่ได้หรอกถ้าไม่มีเธอ อยู่ที่นี่เมืองไทย เป็นเมียพี่ พี่จะสร้างครอบครัวเล็กๆ ของเรา แต่ถ้าเธออยากให้พี่ไปอยู่ที่จีนกับเธอ พี่ก็จะไป แล้วพี่จะเก็บเงินเปิดร้านขายสีน้ำที่กวางเจา ทำงานใกล้ๆ กับโรงภาพยนตร์ที่เธอเล่นหนังอยู่ พอตกเย็น เราสองคนก็จะเดินออกไปกินชุนปิ่งด้วยกันที่ถนนซางไห่ พี่คงมีความสุขมากเลย ถ้ามีเธออยู่ข้างๆ พี่แบบนั้น"

เขาคุกเข่าลงต่อหน้าเธอ จับนิ้วน้อยๆ จากมือเรียวสวยนั้นขึ้นมาหอมอย่างรักใคร่หลงใหล จูบมันเสียทุกนิ้ว อย่างทะนุถนอม ก่อนที่จะช้อนร่างงามนั้นไว้ด้วยวงแขนแข็งแรงทั้งสองข้าง แล้วรีบอุ้มพาเธอตรงไปยังกระท่อมน้อยปลายคลองที่เขาตั้งใจจะให้มันเป็นเรือนหอระหว่างเขาและอันฟง โดยที่ไม่สนใจที่จะฟังเสียงร้องดิ้นรนหรือคำทัดทานจากสาวน้อยอีกเลย....

 

 

มุมมองความรักของ นางเอก
รักของเธอ..มีไว้สำหรับคนที่คู่ควร ความรักต้องไม่ได้มา..เพราะใช้โชคช่วย